„...wszystko marność” – cytat często używany i nadużywany, jest fragmentem dowodu, że życie człowieka bez wiary w „uzupełnienie” przez Boga, jest pozbawione sensu. Bo cóż powiedzieć o takim, „który w swej pracy odznaczał się mądrością, wiedzą i dzielnością, a udział swój musi oddać człowiekowi, który nie włożył w nią trudu”? Tym bardziej „bezsensowne” jest życie człowieka, któremu nie udało się zebrać takiego „udziału”; „wszystkie dni jego są cierpieniem”.
Problem jest odwieczny; pierwsze przykazanie – „czyńcie sobie ziemię poddaną” – dane jeszcze przed grzechem, nie obwarowane ostrzeżeniem typu „ale nie stańcie się jej poddanymi” – obowiązuje nadal. Źle zrozumiane staje się jednak pułapką. Wskazuje na nią Pan Jezus: „strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo… życie nie jest zależne od mienia”. Tę „teoretyczną” prawdę ilustruje jedna z najbardziej przejmujących przypowieści – o bogaczu, który mówi sobie: „masz wielkie zasoby dóbr… jedz, pij i używaj”, a niedługo usłyszy straszne słowa Tego, od którego zależy życie: „głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?”.
Przyjmijmy Jezusowe ostrzeżenie: „tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem”. My – bo chyba nie usłyszą go ci, którzy, często w młodym wieku, wykorzystując swoją pozycję społeczną, nie patrząc na nędzę braci, garną nieprzebrane bogactwa dla siebie i twierdzą, że są uczciwi, że im się należy. I oni usłyszą straszne „głupi”, gdy „zażądają duszy od nich”.
Dalszy ciąg nauki Jezusowej podaje Apostoł: „jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych… dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi… zadajcie śmierć temu, co jest przyziemne w waszych członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości… boście zwlekli z siebie dawnego człowieka… a przyoblekli nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu Boga”. Oto najwspanialszy cel człowieka – głębsze poznanie Boga, który jest prawdą i miłością. Tylko takiemu celowi człowiek powinien oddać życie. ks. M.R.
Gazetka „Ave Maria” 31/2001
Koh 1, 2; 2,21-23
Kol 3, 1-5. 9-11
Łk 12, 13-21