„…jej wartość przewyższa perły”.
Obraz malowany najcieplejszymi barwami; obraz szczęśliwej rodziny, której sercem jest ona, „niewiasta dzielna”, godna zaufania męża, pracowita, zapobiegliwa, przy tym otwarta na potrzeby innych. W pełni uzasadnia wniosek: „kłamliwy wdzięk i marne jest piękno; chwalić należy niewiastę, co boi się Pana”.(Kobieta posłuszna Bogu – wzorem dla zarozumiałych mężczyzn!). Refleksja narzuca się sama: życie może być piękne, życie powinno być piękne!
Ta sama refleksja ze spojrzenia w przyszłość: „dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy” – wtedy, gdy odrzuciwszy Boga, będą mówić: „wszystko nam wolno”. Oni żyją „w ciemnościach”. My, „synowie światłości”: „nie śpijmy jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi”.
Jak mądrze żyć, uczy Pan Jezus we wspaniałej przypowieści; Pan „przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek… każdemu według jego zdolności”.Ilezaufania – powierzyć sprawy swego domu, powołać do współpracy! Pan każdego jednak rozliczy. Nie sam efekt najważniejszy – nagroda znacznie przewyższy zasługi. Decyduje zaufanie i jego owoc: podjęcie współpracy. Dwaj „wspaniali”, którzy wykorzystali szansę, „wszystko rzucili na jedną szalę” i podwoili majątek – weszli „do radości swego pana”.Ten trzeci, najmniej zdolny, zamiast pracować, zaczął „myśleć”: (jesteś) „twardy, chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś”.Obmyślił obronę: ukrył swój talent w ziemi; oto jego odpowiedź! Usłyszmy z nim: „sługę nieużytecznego wyrzućcie w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.
Każdy z nas otrzymał talenty – najwspanialsze dary Ojca. Każda rodzina, każda wspólnota, każdy naród ma skarbiec talentów – np. Polacy: tysiącletnią wierność Chrystusowi, Jego Matce i Kościołowi, wielowiekową tolerancję, znów odzyskaną wolność… Co zrobimy z talentami – wykorzystamy i pomnożymy we współpracy z Panem, czy pseudouczonym krytykanctwem wobec tego, co Boże i satanistycznym buntem, zakopiemy?
Bóg naucza człowieka (!) z szacunkiem dla jego wolności – przekonuje, ale i ukazuje konsekwencje. Poczujmy się Jego uczniami i współpracownikami Jego Królestwa. Bądźmy „wierni w niewielu rzeczach” na ziemi, by nas Pan „nad wieloma postawił” w niebie.
ks. M.R.
Gazetka „Ave Maria” 46/1993
Prz 31,10-13.19-20.30-31
1 Tes 5,1-6
Mt 25,14-30