32. Niedziela zwykła – ROK A

„Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca…”.  Mądrość decyduje o „sprawności” człowieka o wiele bardziej niż zdrowie i wiedza; mądrość to światło na drodze, którą musimy przejść… Kierowca w nocy najchętniej używa długich świateł, by widzieć jak najdalej. Jesteśmy w podobnej sytuacji, używajmy „długich świateł” wiary: „zmarli w Chrystusie powstaną… zawsze będziemy z Panem”. Wierzymy, że Bóg jest i chcemy być w niebie… trudności – z drogą!  „Królestwo niebieskie podobne do dziesięciu panien, … Czytaj dalej

31. Niedziela zwykła – ROK A

„ .. kapłani .. jeśli nie usłuchacie… rzucę na was przekleństwo”. Stary Testament pełen jest niewierności nie tylko prostego ludu, ale i przywódców; królów, proroków, kapłanów. Tych Bóg surowo osądzi.  Problem trwa. Zdradzają Boga wielcy, a cóż dopiero „zwyczajni” słudzy?! I choć mamy „mocne” argumenty, jak osławioną „słabość ludzką”, lekceważyć zdrady nie wolno – prowadzi zawsze do wyroku: „winien jest śmierci”, i konsekwencji: „krew Jego na nas … Czytaj dalej

30. Niedziela zwykła – ROK A

„Nie będziesz gnębił… uciskał… krzywdził… postępował jak lichwiarz… bo jestem litościwy”. Cel jest jasny: godne życie każdego człowieka oparte na sprawiedliwości. Inaczej: obrona człowieka przed człowiekiem, w którym ciągle odrasta chęć podbicia brata w niewolę. Wspaniała argumentacja: Naród wybrany ma być podobny do Niego – Boga litości. On bierze uciśnionych w obronę, choćby to byli cudzoziemcy.  Minął czas Starego Testamentu, czas nauki sprawiedliwości. Podsumowaniem – pytanie: … Czytaj dalej

29. Niedziela zwykła – ROK A 

„ .. by podchwycić Jezusa… czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?”. Stara pułapka; ustawić Jezusa, Kościół, Papieża, księdza – każdego reprezentanta Bożych spraw – przeciw aktualnemu „cezarowi”, podłożyć pod miecz. A nieraz wygodnie „nie móc” pogodzić interesów Bożych z ludzkimi – wtedy łatwiej zrezygnować… z Bożych!  („przecież jestem człowiekiem, chodzę po ziemi”). „Czemu mnie kusicie, obłudnicy?”. „Kusić” Pana Boga, wmawiać Mu ludzkie intencje, … Czytaj dalej

28. Niedziela zwykła – ROK A 

„Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów ucztę…”. Ten, który prowadzi trudną i daleką drogą głodnych – chleba, prawdy, sprawiedliwości, miłości – ukazuje sens tej drogi; wspaniałą ucztę, czyli wieczne szczęście.  „Zedrze zasłonę… zniszczy śmierć… otrze łzy… I powiedzą w owym dniu: oto nasz Bóg, któremuśmy zaufali… radujmy się z Jego zbawienia!”. Jak daleko każe patrzeć Bóg… ile wiary trzeba mieć, żeby dojść! … Czytaj dalej

27. Niedziela zwykła – ROK A 

„Spodziewał się, że wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody”. Stwórca człowieka i Autor powołania go do świata wartości, „spodziewał się…”, lecz zostawił wolność. Aż nadto często człowiek pokazywał, że ją ma; przynosił „cierpkie jagody”. Prorok mówi, że tak właśnie „smakują” Bogu grzechy, i ukazuje naszą przewrotność w obrazie niewdzięcznej winnicy, od której Bóg się odwróci.   Boży plan życia człowieka w Prawdzie nie jest pomysłem rzuconym „na niby”, jednym z wielu możliwych. To jedyna … Czytaj dalej

26. Niedziela zwykła – ROK A 

„Ten odpowiedział 'idę, Panie’, lecz nie poszedł”. Wierność, to wielki problem dla człowieka, od kiedy poznał zasady, ideały, przyjaźń, miłość, sprawiedliwość. Wierność to uznanie świata wartości i posłuszeństwo im. Alternatywą jest zdrada, bunt, obłuda, krzywda. Każdy ocenia i jest oceniany według kryterium: wierny, prawdziwy – zdrajca, obłudnik. Także Pan Bóg… „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny” – jakże „współczesny” zarzut! Tamci stawiali go w niewoli babilońskiej; … Czytaj dalej

25. Niedziela zwykła – ROK A

„Myśli moje nie są myślami waszymi”. Uporządkowany świat: prawa fizyki, biologii… i niepodporządkowane tym prawom życie człowieka – np. miłość matki do wyrodnego dziecka, żony do złego męża… Miłość wprowadza „nieporządek” … a może  porządek wyższego rzędu?!  Uporządkowane logiką sprawiedliwości życie ludzi… i nie przystające do tego „porządku” Objawienie Boże…A może to wyższy, Boży porządek? … „ani wasze drogi moimi drogami, mówi Pan”. Zbliżał się 70-y rok … Czytaj dalej

24. Niedziela zwykła – ROK A

„Złość i gniew są obrzydliwościami”.To widzi każdy człowiek, także niewierzący… przynajmniej u innych. Uzasadnienie u wierzącego jest głębsze: „Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu(…) jakże błagać będzie o odpuszczenie własnych grzechów?”. A może dlatego właśnie człowiek odrzuca Boga, by móc nienawidzić, szydzić, krzywdzić, mścić się?! Wiara w Boga, który jest Miłością nie da się pogodzić z żadną formą nienawiści. Możemy więc albo wierzyć i przebaczać, albo nienawidząc odejść od Chrystusa (deklaracje … Czytaj dalej

23. Niedziela zwykła – ROK A 

„…idź i upomnij go… pozyskasz brata”. Jedność Osób Boskich – to nasz pierwowzór i cel do osiągnięcia. Drogą – budowanie wspólnoty ludzkiej na ziemi. Tę szczęśliwą wizję mają artyści, tworzą ją (często „na siłę”) politycy, przeżywamy wszyscy w rodzinie, Kościele… „Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie…” – a zdarza się to często – jedność zostaje zachwiana, nawet rozbita. Trzeba ją ratować. Jak? – nie przez przymykanie oczu („nie ma sprawy”), … Czytaj dalej