„Wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie”.
Jaki wielki władca, jakie potężne państwo! Nawet „udał się Józef… z rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją”, dla której właśnie tam „nadszedł czas rozwiązania”. Bo to był szczególny czas Boży, „pełnia czasu”.
Bóg na ludzkich dziejach pisze własną historię; zbawia człowieka. Wchodzi w ten świat zdecydowanie – „Słowo stało się ciałem” – ale tak delikatnie, że „władcy” tej ziemi nie dostrzegają Go.
Do Niego zaczynają biec ludzie; niezauważeni, bo to… pasterze – przyjęli zaproszenie od Aniołów „udali się z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie” i „wrócili wielbiąc i wysławiając Boga”.
Patrzmy i my oczami pasterzy i Apostoła: „Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi”. Bóg „sam przyszedł, aby nas zbawić”: „Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał” – „nie miał czasu” zajęty swoimi sprawami. Nawet tym z narodu wybranego, „pilniej” było do problemów politycznych, Mesjasza przesunęli do „tematów zastępczych”. I „przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli”. Dlaczego mimo wszystko przyszedł? – a czy kiedykolwiek ludzie na ziemi dobrze przygotują się na przyjście Boga?! On, na szczęście, nie czeka, aż zrobimy porządek – On i tylko On może nam pomóc w porządkowaniu ludzkich spraw. Dla Siebie wymaga tak niewiele…
Celem Jego przyjścia – odnowić co ludzkie i to już u źródła – w rodzinie; poczęte, noszone pod Sercem, zrodzone z Najświętszej Maryi Panny, wychowywane przez Nią i św. Józefa, „Dziecię rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością”.
Dzięki Ci, Jezu, że i dziś przychodzisz – a wystarczy Ci nawet „stajenka”! Uświęcaj nasze rodziny, broń każde poczęte Dziecko Boże, naucz rozpoznawać szatana pseudo-postępu i fałszywej demokracji i odrzucać „wolność” grzechu… Bo „Słowo stało się ciałem” i „wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi”. Mamy tę Moc, trwajmy w niej i dawajmy o Niej świadectwo.
ks. M.R.
Gazetka „Ave Maria” 52/1993
Rdz 15, 1-6; 21,1-6
Hbr 11, 8. 11-12. 17-19
Łk 2,22-40