Niedziela

„Jezus powiedział do uczniów: Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie… odpuszczenie grzechów wszystkim narodom… Wy jesteście świadkami tego”. Odchodzący Pan mówi, co powinni zapamiętać, z czym mają iść w świat, by dawać świadectwo. Otrzymają do tego Bożą moc; „Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka”. Ten sam Autor w Dziejach Apostolskich podaje…

Czytaj dalej

„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę”. Słowo „nauka” kojarzy się nam ze szkołą, uczonymi… To za mało dla Objawienia Bożego; lepsze jest określenie „mądrość”, zwłaszcza z dodatkiem: „mądrość życia”, a dokładniej: „Boża mądrość życia”. Opiera się ona na miłości; z niej wyszła, w Jezusie objawiła się światu, z Nim łączy już tu, by wpisać w niebo na zawsze. „A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego,…

Czytaj dalej

„Syn człowieczy został teraz uwielbiony…” – gdy odszedł zdrajca, a pozostali inni uczniowie. Tylko ten, kto z premedytacją, „przeciw Duchowi Świętemu”, zawiera pakt z wrogami, odbiera Jezusowi chwałę; słabość ludzka, choć może zdradzić, została odkupiona. W tym „stanie uwielbienia” Jezus mówi z serca do serca: „daję wam przykazane nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem”. Życie w miłości nie jest „światłem chowanym pod korcem”,…

Czytaj dalej

„Moje owce słuchają mego głosu… idą za Mną”. To warunki, które trzeba spełnić, by należeć do Jego owczarni; słuchać i naśladować (iść po śladach), a równocześnie znak rozpoznawczy, bo „dwom panom nie można służyć”. O nich Jezus mówi: „znam je… i daję im życie wieczne”. To jednocześnie włączenie w życie Boga; „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” – zjednoczeni z Jezusem tworzymy jedno z Ojcem i Duchem Świętym. „Jesteśmy dziećmi Bożymi – jeszcze się…

Czytaj dalej

„… tej nocy nic nie złowili”. Byli fachowcami, pracowali uczciwie, tworzyli zgrany zespół – wszystko na nic… Gdy nam się takie niepowodzenie przydarzy, patrzmy na brzeg i nasłuchujmy głosu; „Dzieci, czy nie macie nic do jedzenia?” – to może być wstęp do cudu, do Jego polecenia: „zarzućcie sieć po prawej stronie”. Apostołowie nie mogli jej wyciągnąć „z powodu mnóstwa ryb”. Dlaczego nasze „połowy” są często nieudane? – bo działamy sami, nawet…

Czytaj dalej

„Wierzący trzymali się razem”. „Wierzący”, a więc ci, którzy nie ulegli oficjalnej propagandzie potępiania Jezusa, i choć była ich przysłowiowa garść, oni rozpoczynają pochód Kościoła przez historię, a „lud ich wychwalał”. „Razem”, bo kto uwierzył w Ewangelię, odstaje od reszty i szuka pokrewnych dusz. To nie segregacja, ale dążenie do jedności, wspólnoty, rodziny. „Wszyscy doznawali uzdrowienia”. Jezus więc nadal jest pośród swego ludu i działa – przez swoich uczniów. „Na początku nie było tak”;…

Czytaj dalej

„Jego to zabili zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go…” Gdyby Pan Jezus przekonał każdego oponenta, każdego grzesznika nawrócił, każdego wroga pokonał – cóżby to nam dało? – to nie dla nas droga! Ale On był prawdziwym człowiekiem i poniósł klęskę – a to nam się bardzo przyda: Jezusowa prawda o klęsce. Jest klęska prawdziwa – uczy Pan – w której człowiek traci wszystko i na zawsze. I jest klęska pozorna (pozorom tylko ludzie…

Czytaj dalej

„Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem”. Doskonałe posłuszeństwo, oto czego brakowało ludziom. Przyszedł Syn Boży, „ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi”. On się nie oparł nigdy, w najmniejszym stopniu, woli Ojca. „Podałem grzbiet mój bijącym… nie zasłoniłem mej twarzy przed zniewagami i opluciem” – zapowiadał prorok; „uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej” – widział Apostoł.Doskonałym posłuszeństwem wyrównał nasze nieposłuszeństwo.…

Czytaj dalej

„Pan otworzył drogę przez morze… ”. Tamta droga, tamto „Przejście”, to nie tylko wspaniałe wspomnienie, ale wciąż aktualna rzeczywistość. Bóg nieustannie prowadzi swój Lud i cudami znaczy drogę. Dlatego mówi: „nie wspominajcie wydarzeń minionych… oto Ja dokonuję rzeczy nowej”,nie mniej wspaniałej; jest co podziwiać, czym się cieszyć i za co „opowiadać chwałę”. A przy okazji – Bóg jest czuły na to, czy Lud dostrzega Jego dzieła, okazuje wdzięczność i ufność. Wspaniałą…

Czytaj dalej

„Dziś zrzuciłem z was hańbę egipską”. Tyle razy zasługiwali na karę, tyle razy wątpili, buntowali się, zdradzali… Bóg karał grzeszących, przebaczał pokutującym. Dzięki Jego miłosierdziu przetrwali i doszli.  „Manna ustała następnego dnia, gdy zaczęli jeść plon tej ziemi”. Kończy się wędrówka, zaczyna gospodarzenie na swojej ziemi. Czego się nauczyli na trasie od Egiptu do Ziemi Obiecanej, od niewoli do wolności? Czy potrafią żyć jak Lud Boży, wybrany?…

Czytaj dalej