Niedziela

 „Z wichru Pan powiedział Jobowi…”. Bóg przemawiający do człowieka „z wichru”, grzmotów, błyskawic – to Bóg Starego Testamentu. Jest tak łaskawy, że chce rozmawiać z człowiekiem, i tak potężny, że człowiek nie śmie oczu podnieść na Niego. A to już Nowy Testament: „On zaś spał w tyle łodzi”.  Największa zmiana w „pozycji” Pana; już nie z obłoków, ale „z tyłu łodzi”, razem z nimi w niebezpieczeństwie, nawet jako czekający na ich inicjatywę. Nie łudźmy się jednak;…

Czytaj dalej

      „Wezmę wierzchołek cedru i zasadzę”. Jeśli miłość przyrównamy do słońca, to grzech pierworodny był dobrowolnym przejściem na nieoświetloną stronę ziemi, ze wspaniałego ogrodu na pustynię, gdzie życie jest o wiele uboższe. Działanie Boga natomiast to wytrwałe wszczepianie Bożej odmiany w zimną, jałową ziemię. Wzruszające są te wysiłki; koncentrowały się najpierw wokół jednego narodu, wybranego Bożą łaskawością do zażyłych więzi i wielkich zadań; „… na wysokiej górze izraelskiej ją zasadzę……

Czytaj dalej

      „Kto by zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia”. Bóg nie jest pobłażliwym dziadkiem, którego chytry wnuk może bez końca oszukiwać. Owszem, człowiek w ramach swej wolności może zrobić wiele. Nie może jednak „nawrócić” Pana Boga, narzucić Mu swoich argumentów. Jego słowo pozostaje w mocy mimo naszego lekceważenia. W Ewangelii – dwa bluźnierstwa; tych, którzy, jak „bliscy” Pana Jezusa, uwierzyli, że On „odszedł od zmysłów” i „uczonych…

Czytaj dalej

    „Będziesz uważał na szabat, aby go święcić”. To jeden ze znaków wyzwolenia z niewoli; tam musieli pracować – byli niewolnikami; w drodze do Ziemi obiecanej są już wolni, mogą i powinni świętować. Komu to potrzebne? – nie Bogu, ale ludziom, by wypoczęli fizycznie i duchowo; dostrzegli inny wymiar życia, poczuli się dziećmi zdążającymi do domu Ojca. Prawo szabatu zapamiętali i zachowywali, a jednak nie zdobyli uznania Jezusa; On ich nawet skarcił: „to szabat został…

Czytaj dalej

Tyle razy przechodzimy tuż obok… nie mamy czasu. A później nam wstyd. W ten jeden czwartek mamy czas, wychodzimy z Nim na ulice, by pokazać, że pamiętamy, cieszymy się, jesteśmy, by świątecznie „odrobić” powszednią obojętność. Wspominamy tamten wieczór…Jezus „gorąco pragnął pożywać tę paschę”. Umył im nogi, by zapamiętali, że Jego droga jest służbą. A potem rozradował się w Duchu, wziął chleb i przemieniony podał im. To samo uczynił z winem mówiąc: „to jest…

Czytaj dalej

„W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Wielu ludzi na świecie wierzy w Boga. Wielu z nich – w Jego dobroć. Tylko chrześcijanie wierzą w Boga-Wspólnotę Trzech Osób i w swoje wszczepienie w Nią. Uroczystość dzisiejsza jest więc uwielbieniem „naszego” Boga i dziękczynieniem za miejsce w Nim, jakże kosztowne! Wprawdzie Bóg „stworzył człowieka na podobieństwo swoje”, lecz nieprzyjacielowi wnet udało się je zamazać. Droga wydłużyła się, nie została jednak zamknięta; Bóg naprawia długo…

Czytaj dalej

Maryja – Matka Kościoła Bóg stworzył matki, aby ludzie doświadczyli, czym jest dobroć i miłość. To nie jest tytuł „za przeszłość”. Była wprawdzie z Jezusem całą duszą w Jego dziele, potem z młodym Kościołem gdy wyczekiwał Pocieszyciela, nade wszystko jednak jest Matką teraz i „aż do końca”. Uczestniczy w każdej szlachetnej naszej radości – jak w Kanie, i w każdym cierpieniu – jak na Kalwarii; najmilsza córka Ojca Niebieskiego,…

Czytaj dalej

„Weźmijcie Ducha Świętego”. Oto dar Zmartwychwstałego, znak przebaczenia, zaufania, miłości – dla człowieka, z własnego wyboru nieszczęśliwego, który zepsuł, lecz nie naprawi; jest wspaniałym naczyniem… rozbitym! Kto przywróci piękno i sens rozbitemu naczyniu; kto przywróci człowieczeństwo zdrajcy? „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone”. Oto Boża moc do dyspozycji człowieka, by to „co niemożliwe u ludzi, stało się możliwe przez Boga”. „Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: <Panem…

Czytaj dalej

Jak mogłeś, Panie, odejść z nieba i wytrzymać na ziemi tyle lat? Jak możesz znosić nas, ludzi – Ty, Syn Boga, Najświętszy? On mówi: „żal mi tego ludu, bo nie znają swego Ojca, nie widzą drogi, nawet tu na ziemi nie umieją żyć… pójdę do nich, będę im pasterzem”. Pozostała książka „o wszystkim, co Jezus czynił i nauczał”. Pozostał też Kościół, świadek odwieczny i żywe źródło. Odtąd każdy, „kto uwierzy i przyjmie…

Czytaj dalej