3. Niedziela Wielkiego Postu ROK A

„Czy po to wyprowadziłeś nas z Egiptu, aby nas… wydać na śmierć z pragnienia?”

Oto portret własny narodu wybranego na początku drogi wolności. Szybko minął zapał nocy paschalnej, podziw znad Morza Czerwonego, strach spod Synaju… Jak krótka jest pamięć ludzka! Jak łatwo wdzięczność ustępuje pretensjom, jak szybko rosną wymagania obdarowanych! „Uderz w skałę, a wypłynie z niej woda…”. To odpowiedź Boga. Chce uświęcić Izraelitów, ale kocha ich już, mimo ich wad. Ten język Boży, język miłości, już nie zniknie z ziemi. Język ludzkich wad – także.

Kolejny etap przedziwnego dialogu Boga z człowiekiem przedstawia Ewangelia. Izraelici nie stali się czytelnym znakiem dla świata, nie ułatwili innym drogi do Prawdy. Skłócili się z sąsiadami, żyją w nienawiści do Samarytan. Syn Boży, który stał się Człowiekiem, członkiem Izraela „szuka” wszystkich zagubionych. „Zmęczony drogą siedział sobie przy studni”. Czekał, aż „nadeszła tam kobieta z Samarii”. Oprócz „wady wrodzonej” – samarytańskiego pochodzenia – ma jeszcze wiele osobistych win, Jezus je zna: „miałaś pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem”. Mimo to, jej objawia nadejście godziny „kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie”. Jej też powierza tajemnicę osobistą: „Jestem nim ja, który z tobą mówię”. Wnet „Samarytanie przybyli do Niego, prosili, by u nich pozostał… więcej ich uwierzyło na Jego słowo…”. To zapowiedź nowych czasów. Jezus odrzucony przez „swoich” pójdzie do wszystkich, „którzy Go przyjmą”. Utworzy nowy Lud Boży i będzie jego Głową odtąd aż na wieki. To nasze „korzenie”.

„Dostąpiwszy usprawiedliwienia przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem”. Jesteśmy adresatami listu św. Pawła, ożywmy nadzieję, która „zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w naszych sercach przez Ducha Świętego, który został nam dany”. To niewyobrażalne wyniesienie jest darem Boga; „Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami”. Uwielbiajmy Go, bądźmy wdzięczni i odpowiedzialni za dar wolności od grzechu i powołania do miłości. 

ks. M.R.

Gazetka „Ave Maria” 10/99

Wj 17, 3-7
Rz 5, 1-2, 5-8
J 4, 5-42