24. Niedziela zwykła – ROK A

„Złość i gniew są obrzydliwościami”.To widzi każdy człowiek, także niewierzący… przynajmniej u innych. Uzasadnienie u wierzącego jest głębsze: „Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu(…) jakże błagać będzie o odpuszczenie własnych grzechów?”. A może dlatego właśnie człowiek odrzuca Boga, by móc nienawidzić, szydzić, krzywdzić, mścić się?! Wiara w Boga, który jest Miłością nie da się pogodzić z żadną formą nienawiści. Możemy więc albo wierzyć i przebaczać, albo nienawidząc odejść od Chrystusa (deklaracje … Czytaj dalej

23. Niedziela zwykła – ROK A 

„…idź i upomnij go… pozyskasz brata”. Jedność Osób Boskich – to nasz pierwowzór i cel do osiągnięcia. Drogą – budowanie wspólnoty ludzkiej na ziemi. Tę szczęśliwą wizję mają artyści, tworzą ją (często „na siłę”) politycy, przeżywamy wszyscy w rodzinie, Kościele… „Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie…” – a zdarza się to często – jedność zostaje zachwiana, nawet rozbita. Trzeba ją ratować. Jak? – nie przez przymykanie oczu („nie ma sprawy”), … Czytaj dalej

22. Niedziela zwykła – ROK A

„Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść” – słowa niemal bluźniercze oddają stan ducha młodego, ale niezwykle wrażliwego proroka, który przyjął dar miłości do własnego narodu i zadanie głoszenia mu kary Bożej za niewierność. Tak opisuje swoje położenie: „…muszę obwieszczać: gwałt i ruina! …słowo Pana stało się dla mnie… zniewagą i pośmiewiskiem”. Przyznaje: „powiedziałem sobie: nie będę już… mówił w Jego imię”. Pokusa posłanych przez Boga; uciec, jak … Czytaj dalej

21. Niedziela zwykła – ROK A

„To mówi Pan do… zarządcy pałacu…”,który nadużył swej władzy – z woli Bożej wybrany, przestał się z tą wolą liczyć – jak po wyborach politycy ze swymi wyborcami. Dlatego Pan mówi mu: „…strącę cię z twego urzędu”. Urząd nie jest winny, jest bardzo potrzebny ludowi Bożemu, nie będzie więc pusty; „tegoż dnia powołam sługę mego… twoją władzę oddam w jego ręce… Położę klucz domu Dawidowego … Czytaj dalej

20. Niedziela zwykła – ROK A

„Cudzoziemców, którzy się przyłączyli do Pana… trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją Świętą Górę… bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów”. Jak szeroko Bóg otworzył drzwi swojej świątyni; jak wyraźnie zadeklarował miłość do każdego człowieka, niezależnie od narodowości. Jasno też określił zadanie narodu wybranego; „zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo… moja sprawiedliwość ma się objawić”. Przed Bożą – ich, wybranych, sprawiedliwość … Czytaj dalej

Uroczystość Wniebowzięcia NMP – ROK A

„Ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce… inny znak: oto wielki smok ognisty…”  Niebo i ziemia, najbliższy człowiekowi krajobraz – to tło wielkiej walki; tego co najpiękniejsze w człowieku, najbardziej ludzkie i Boże zarazem, z tym co najgroźniejsze, wrogie – szatańskie, czyli zbuntowane przeciw Bogu i przenoszące ten bunt na człowieka. Dobro ma zapewnione zwycięstwo: „Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy…  w Chrystusie wszyscy będą ożywieni… jako … Czytaj dalej

19. Niedziela zwykła – ROK A

„Pan przechodził” w swojej mocy: w wichurze, trzęsieniu ziemi, ogniu, ale najbardziej oddawał Jego obecność „szmer łagodnego powiewu”. Ten, który stworzył świat i panuje nad żywiołami, dla człowieka chce być „powiewem”, dającym ulgę i radość… Pogodę objawienia psuje świadomość, że Eliasz ucieka właśnie przed zemstą króla-odstępcy, za którym poszedł cały naród. Skaza niewiary widoczna we wszystkich czytaniach; w liście do Rzymian św. Paweł wypowiada swój ból z powodu odrzucenia Chrystusa przez „braci … Czytaj dalej

17. Niedziela zwykła – ROK A

Ziemia – targowisko wartości, od największych do fałszywych, od ludzkich do Bożych. Człowiek – wieczny kupiec, poszukujący jedynej perły. Życie – proces nieustannej wymiany, „dorabiania się”. Jak się rozeznać, jak zdobyć, by nie stracić… jak tu być mądrym?! Salomon – symbol mądrości – wiedział Kogo i o co prosić. Resztę sprawił Bóg: „daję ci serce mądre i rozsądne…”.  Taka modlitwa podoba się Bogu; mądrość chce dawać każdemu, … Czytaj dalej

16.  Niedziela zwykła – ROK A

Najczęściej stawiamy Bogu pytanie „dlaczego?” – dlaczego tyle zła w świecie, tyle cierpienia w życiu… Zgoda, dużo zależy od gleby, na złej nic nie wyrośnie, ale „skąd się wziął chwast?” przecież  Bóg siał tylko dobro! My, Boża pszenica, nie chcemy sąsiadować z chwastem… „Nieprzyjazny człowiek to sprawił… nieprzyjacielem jest diabeł”. I wiemy już na czyje zaproszenie przyszedł…  „Chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?” – pozbędziemy się przeklętego dziedzictwa! … Czytaj dalej

15. Niedziela zwykła – ROK A

Bóg rzekł: „niech się stanie”. Słowo Wszechmogącego u początku świata. Bóg nie przestał mówić, a Jego słowo ma tę samą moc. Wiedział o tym Prorok: „słowo, które pochodzi z ust moich, nie wraca do mnie bezowocne – jak ulewa i śnieg…”.Jak deszcz zamienia pustynię w urodzajną ziemię, podobnie słowo Boga – ludzi… Najwspanialej przemówił, gdy Jego Słowo stało się Ciałem – człowiek adresatem. Jezusowe; „ucisz się”, „przejrzyj”, … Czytaj dalej