Niedziela

„Modliłem się i przyszedł na mnie duch mądrości”. Król Salomon, symbol mądrości, zasłynął na całym starożytnym Wschodzie mądrymi przysłowiami, przypowieściami, a także wspaniałymi rządami. Tę mądrość zawdzięcza, jak sam mówi, modlitwie. Boża Mądrość jest zawsze dostępna dla ludzi, którzy Jej szczerze szukają…  czyżby ich teraz mniej było? „Żywe jest słowo Boże…”, dostępne dla człowieka i potrzebne, aktualne; a także „skuteczne”, przynoszące dobre rozwiązania…

Czytaj dalej

„Ta jest kością z moich kości”. Tekst znany, nawet lekceważony dla prostoty stylu, wyraża wspaniałą, wówczas rewolucyjną, dla wielu (zwłaszcza muzułmanów) jeszcze dziś nie do przyjęcia treść – równość mężczyzny i kobiety co do natury. Stworzenie kobiety ujawniło zamysł Boży: „mężczyzna opuszcza ojca i matkę i łączy się ze swoją żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem”. W tej jedności jest sedno „podobieństwa” człowieka do Boga-Wspólnoty. Podobieństwo dane, ale i zadane…

Czytaj dalej

Niebo –  tyle o nim wiemy, że jest „domem” Boga i Jego Przyjaciół. Z nich najstarsi: Aniołowie – to „duchy czyste”, tzn. wolne od ciała… ale nie od pokus. Przed wiekami była taka próba, nie wszyscy ją zdali; „nastąpiła walka na niebie”. Pierwszy stanął do niej Archanioł Michał. „Któż jak Bóg?!” to odtąd Jego imię. „I został strącony wielki Smok… na ziemię”. Rafał  to drugi z poznanych z „imienia” najstarszych przyjaciół Pana Boga. Był…

Czytaj dalej

„Gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie”.    Wybrani przez Mojżesza do uczestniczenia w jego zadaniach otrzymali, jak on, dar prorokowania, znak Bożej misji. Mojżesz nie tylko nie zazdrości, ale wzdycha: „Oby tak cały lud Pana prorokował”. Ale wtedy „nie powtórzyło się to”. Minęły wieki; zstąpił Duch Boży na „cały lud”… Gdyby jakiś poeta, muzyk, malarz, aktor, mógł i chciał przekazać swój talent – byłaby kolejka! Bóg nam…

Czytaj dalej

„Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo sprzeciwia się naszym sprawom”. Schemat realizowany przez „możnych tego świata” do dziś. Siła ziemska (pieniądze, armia, gospodarka, środki urabiania opinii publicznej), odurza ich, nadmuchuje, daje poczucie panowania nad światem, a nawet nad Bogiem – najchętniej Go nie uznają, jakby Jego istnienie zależało od ich zgody! I już są gotowi „zlikwidować” każdego przeciwnika, tzn. człowieka uczciwego, który za dużo sobie pozwala; „zarzuca nam łamanie prawa,…

Czytaj dalej

„Podałem mój grzbiet bijącym… nie zasłoniłem mojej twarzy przed opluciem”. Izraelici wiedzieli, że ten tekst odnosi się do Mesjasza. Nie zrozumieli… Podobnie zresztą Apostołowie – przebywali z Jezusem dwa lata, gdy ich zapytał: „za kogo Mnie uważacie?”. Odpowiedzieli bezbłędnie: „jesteś Mesjaszem”. Ale gdy „zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć… że będzie zabity”, dopuścić tej myśli nie mogli. Piotr nawet „zaczął Go upominać”. Jak bardzo niestosowne było to „upominanie” widać…

Czytaj dalej

 „On sam przychodzi, by was zbawić”. Nie zyskał człowiek zdradzając Boga; stracił. Choroby, kłopoty z utrzymaniem się przy życiu, to codzienne przypomnienie popełnionego błędu… ale kiedyś przyjdzie Zbawiciel i naprawi wszystko… Pan Jezus czyni wiele cudów; „nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę”. Tak „przedstawił się” ludowi (na cuda powoła się, gdy uczniowie Jana zapytają „czy Ty jesteś tym, na którego czekamy”). Ale choroby i trudy życia pozostały – czyżby…

Czytaj dalej

      „Izraelu, słuchaj praw i nakazów”. Bez oporu stosujemy się do instrukcji obsługi każdego narzędzia; a tak trudno nam uznać „instrukcję” Stwórcy, jak żyć „po ludzku”. Skutki łatwo przewidzieć, jeszcze łatwiej zobaczyć… Z drugiej strony; czy to taka ujma słuchać mądrzejszego? dlaczego posłuszeństwo Bogu budzi tyle oporów?! Przykazania „są waszą mądrością… któryż naród ma prawa tak sprawiedliwe?”. To przykład na rozdźwięk między prawem a życiem. Najwspanialszy kodeks karny…

Czytaj dalej

26 VIII Weszła cichutko, jak dobra Gospodyni pilnowała, by życie codzienne toczyło się w spokoju i miłości. Ale gdy nadeszła chwila, stanęła na czele i prowadziła do boju. Potem leczyła rany, wprowadzała ład w domu i kierowała dzieci na drogi ich ojców. A drogi były kręte, z winy wrogów… i naszej; nasze grzechy sprowadzały nieszczęścia i utrudniały Jej wstawiennictwo u Syna. Nie ustawała w staraniach, aż doprowadziła do opamiętania… Teraz też miał być czas wesela,…

Czytaj dalej