Niedziela

„Ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce… inny znak: oto wielki smok ognisty…”  Niebo i ziemia, najbliższy człowiekowi krajobraz – to tło wielkiej walki; tego co najpiękniejsze w człowieku, najbardziej ludzkie i Boże zarazem, z tym co najgroźniejsze, wrogie – szatańskie, czyli zbuntowane przeciw Bogu i przenoszące ten bunt na człowieka. Dobro ma zapewnione zwycięstwo: „Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy…  w Chrystusie wszyscy będą ożywieni… jako

Czytaj dalej

„Pan przechodził” w swojej mocy: w wichurze, trzęsieniu ziemi, ogniu, ale najbardziej oddawał Jego obecność „szmer łagodnego powiewu”. Ten, który stworzył świat i panuje nad żywiołami, dla człowieka chce być „powiewem”, dającym ulgę i radość… Pogodę objawienia psuje świadomość, że Eliasz ucieka właśnie przed zemstą króla-odstępcy, za którym poszedł cały naród. Skaza niewiary widoczna we wszystkich czytaniach; w liście do Rzymian św. Paweł wypowiada swój ból z powodu odrzucenia Chrystusa przez „braci

Czytaj dalej

Ziemia – targowisko wartości, od największych do fałszywych, od ludzkich do Bożych. Człowiek – wieczny kupiec, poszukujący jedynej perły. Życie – proces nieustannej wymiany, „dorabiania się”. Jak się rozeznać, jak zdobyć, by nie stracić… jak tu być mądrym?! Salomon – symbol mądrości – wiedział Kogo i o co prosić. Resztę sprawił Bóg: „daję ci serce mądre i rozsądne…”.  Taka modlitwa podoba się Bogu; mądrość chce dawać każdemu,

Czytaj dalej

Najczęściej stawiamy Bogu pytanie „dlaczego?” – dlaczego tyle zła w świecie, tyle cierpienia w życiu… Zgoda, dużo zależy od gleby, na złej nic nie wyrośnie, ale „skąd się wziął chwast?” przecież  Bóg siał tylko dobro! My, Boża pszenica, nie chcemy sąsiadować z chwastem… „Nieprzyjazny człowiek to sprawił… nieprzyjacielem jest diabeł”. I wiemy już na czyje zaproszenie przyszedł…  „Chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?” – pozbędziemy się przeklętego dziedzictwa!

Czytaj dalej

Bóg rzekł: „niech się stanie”. Słowo Wszechmogącego u początku świata. Bóg nie przestał mówić, a Jego słowo ma tę samą moc. Wiedział o tym Prorok: „słowo, które pochodzi z ust moich, nie wraca do mnie bezowocne – jak ulewa i śnieg…”.Jak deszcz zamienia pustynię w urodzajną ziemię, podobnie słowo Boga – ludzi… Najwspanialej przemówił, gdy Jego Słowo stało się Ciałem – człowiek adresatem. Jezusowe; „ucisz się”, „przejrzyj”,

Czytaj dalej

„Raduj się Jeruzalem… Król twój idzie do ciebie”.Z taką wizytą wiążą się wielkie nadzieje – ktoś ważny o mnie pamięta! A jeśli jeszcze jest „sprawiedliwy i zwycięski, i pokorny”, radość i nadzieja nie mają końca. Tyle przecież spraw niezałatwionych, krzywd niewyrównanych, pragnień niespełnionych… Niech więc On „zniszczy rydwany, łuk wojenny strzaska, pokój obwieści”… Myślimy przy tym: pokój dla nas – zniszczenie dla wrogów!  Św. Paweł przypomina:

Czytaj dalej

„My wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest” – czy pamiętamy, że jest on symbolem śmierci i narodzin? – w takiej właśnie kolejności, odwróconej, czy raczej uzupełnionej przez Pana Jezusa – o dar Ojca Niebieskiego, nowe życie: „umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga”. Kłopotliwy to dar; idzie w parze z krzyżem;  „kto nie bierze swego krzyża… nie jest mnie godzien”, często niezrozumiały; „kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto

Czytaj dalej

„Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mego upadku”. Jeremiasz – „Ukrzyżowany” Starego Testamentu, symbol człowieczego bólu. Jego przyczyna: Bóg – dokładniej: wierność Bogu, którą naraził się Rodakom i która rozpięła go, jak na krzyżu miłości, między Bogiem a Ojczyzną. Zdecydowanie postawił na Boga. Tragedia w tym, że nie mógł uratować Rodaków, którzy wpierw zdradzili Boga, a potem jego uznali za zdrajcę Ojczyzny i czyhali na jego życie. Jeremiasz nadal kochał

Czytaj dalej

„Dwunastu wysłał Jezus (…) Idźcie do owiec, które poginęły”. Pan Jezus wybrał uczniów prosto z tłumu, takich zwyczajnych, z wadami, słabościami, w dodatku bez wykształcenia, stanowiska, znaczenia u ludzi. Porównajmy choćby z kampanią wyborczą; partie to ludzie od wygrywania wyborów, co m.in. oznacza ukrywanie własnych błędów, a wyolbrzymianie potknięć przeciwników, zastępowanie swoich działaczy, którzy się skompromitowali, bardziej godnymi, których „kupuje się” obietnicami, czy zmusza szantażem. Tak robią ludzie-specjaliści!   Pan Jezus

Czytaj dalej