22. Niedziela zwykła – ROK B

      „Izraelu, słuchaj praw i nakazów”. Bez oporu stosujemy się do instrukcji obsługi każdego narzędzia; a tak trudno nam uznać „instrukcję” Stwórcy, jak żyć „po ludzku”. Skutki łatwo przewidzieć, jeszcze łatwiej zobaczyć… Z drugiej strony; czy to taka ujma słuchać mądrzejszego? dlaczego posłuszeństwo Bogu budzi tyle oporów?! Przykazania „są waszą mądrością… któryż naród ma prawa tak sprawiedliwe?”. To przykład na rozdźwięk między prawem a życiem. Najwspanialszy kodeks karny … Czytaj dalej

Matki Bożej Częstochowskiej

26 VIII Weszła cichutko, jak dobra Gospodyni pilnowała, by życie codzienne toczyło się w spokoju i miłości. Ale gdy nadeszła chwila, stanęła na czele i prowadziła do boju. Potem leczyła rany, wprowadzała ład w domu i kierowała dzieci na drogi ich ojców. A drogi były kręte, z winy wrogów… i naszej; nasze grzechy sprowadzały nieszczęścia i utrudniały Jej wstawiennictwo u Syna. Nie ustawała w staraniach, aż doprowadziła do opamiętania… Teraz też miał być czas wesela, … Czytaj dalej

21. Niedziela zwykła – ROK B

  „Rozstrzygnijcie, komu chcecie służyć”. Po wyprowadzeniu z Egiptu, przejściu przez pustynię, zdobyciu Ziemi Obiecanej – po tylu łaskach – znów pytanie, jak na początku; z Bogiem, czy bez? Podobnie w Ewangelii; do świadków tylu cudów, do wybranych spośród wielu, Pan Jezus mówi: „czy i wy chcecie odejść?”. Bóg zaprasza wszystkich, ale chce mieć w swoim Królestwie ludzi wolnych, którzy mówią: „chcemy służyć Panu”. To oczywiste, ale nie najważniejsze w dzisiejszych czytaniach. Zawarcie przymierza w Starym Testamencie, … Czytaj dalej

20. Niedziela zwykła – ROK B

      „Mądrość zbudowała sobie dom (…) i stół zastawiła”. Wiedzieli, że to Mądrość Boża, ale nie wiedzieli, że sam Bóg zamieszka pośród swego ludu i zawoła: „prostaczek niech do mnie tu przyjdzie… Odrzućcie głupotę”. Boża Mądrość wyjdzie naprzeciw szaremu człowiekowi, gotowa prowadzić go przez życie. Czegóż nam więcej?  Nadszedł czas; na tej samej ziemi do innego już pokolenia przemówił Jezus, na pewno z wielkim wzruszeniem: „Ja jestem chlebem żywym… jeśli kto spożywa … Czytaj dalej

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Apokalipsa (11,19; 12,1.3-6.10) ukazuje nam dziś najdalsze tło dziejów ziemi i człowieka: odwieczną walkę dobra zasianego przez Boga w człowieku, którego znakiem jest „Niewiasta obleczona w słońce” – ze złem, ukazanym jako „wielki smok ognisty”. Wszystko dzieje się według Bożego „scenariusza”, nastanie „zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego”, ale najpierw – walka ze smokiem, śmiertelnym wrogiem. Drugie czytanie (1 Kor 15, 20-26) uzupełnia obraz … Czytaj dalej

19. Niedziela zwykła – ROK B

     „Panie, odbierz mi życie!”. Eliasz, wspaniały prorok Pana, nieustraszony głosiciel Bożej prawdy, sumienie narodu, oskarżyciel królów, pogromca fałszywych kapłanów – ma dość tej służby; podaje się do dymisji. Bóg doskonale rozumie słabość człowieka. Zanim odpowie, pozwala Eliaszowi wyspać się, potem go nakarmi, i dopiero wyśle; „mocą tego pożywienia szedł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, aż do Bożej góry Horeb”. Kończy się służba Eliasza, … Czytaj dalej

18. Niedziela zwykła – ROK B

„Oto ześlę wam chleb z nieba”. Za nimi – niewola, przed nimi – Ziemia obiecana, wokół – pustynia. Minęły poniżenia, ucisk, zbrodnia, ale do odpoczynku daleko. Trud długotrwały jest coraz cięższy. „Na pustyni całe zgromadzenie Izraela zaczęło szemrać”. Bóg nie tylko słyszy, ale i „rozumie”; już zaplanował pomoc: „O zmierzchu będziecie jeść mięso, a rano nasycicie się chlebem”. Dlaczego Bóg tak ulega? – bo „ma nadzieję”: „Poznacie … Czytaj dalej

17. Niedziela zwykła – ROK B

Tak mówi Pan: „Nasycą się i pozostawią resztki”. Zdobycie pokarmu to jeden z największych problemów człowieka i częsty motyw jego działania. „W pocie czoła” trzeba pracować, a owoce często ktoś zagarnie… W zdobywaniu chleba jest też ukryty Boży plan, który Pan Jezus odsłania słowami: „nie samym chlebem żyje człowiek”. Chleb staje się symbolem nasycenia każdego ludzkiego głodu z najwyższymi włącznie. Człowiek powinien się o niego … Czytaj dalej

16. Niedziela zwykła – ROK B

      „Biada pasterzom, którzy prowadzą do zguby”. Ludzie potrzebują przewodników, bo życie jest drogą w nieznane. I Bóg ich daje. Posłani i wyposażeni przez Niego, mają poczucie odpowiedzialności, często wahają się przed podjęciem zadania. Bywa jednak, że tej roli podejmują się inni, niepowołani. Bywa  też, że powołani zdradzają… Wtedy ludzie są „jak owce nie mające pasterza”. Co będzie z taką owczarnią, łatwo przewidzieć. Bóg miłuje swój naród, dlatego gdy ludzie zawiedli, … Czytaj dalej

15. Niedziela zwykła – ROK B

      „W Betel nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią”. Prorok Amos wkroczył na teren „zajęty”. Tłumaczy: „Pan rzekł do mnie: idź, prorokuj”. Kapłan „królewski” uważa jednak, że Bóg nie ma „prawa” wchodzić w drogę królowi, a dokładniej – jemu, królewskiemu słudze. Sytuacja typowa po grzechu. Odrzucenie Boga nie przyniosło człowiekowi wolności, lecz nowego „pana”. Jego „apostołami” są złodzieje i bandyci, ale także królowie i kapłani, którzy nie odróżniają Pana od uzurpatora i którym wszystko jedno … Czytaj dalej