Niedziela

Najczęściej stawiamy Bogu pytanie „dlaczego?” – dlaczego tyle zła w świecie, tyle cierpienia w życiu… Zgoda, dużo zależy od gleby, na złej nic nie wyrośnie, ale „skąd się wziął chwast?” przecież  Bóg siał tylko dobro! My, Boża pszenica, nie chcemy sąsiadować z chwastem… „Nieprzyjazny człowiek to sprawił… nieprzyjacielem jest diabeł”. I wiemy już na czyje zaproszenie przyszedł…  „Chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?” – pozbędziemy się przeklętego dziedzictwa!

Czytaj dalej

Bóg rzekł: „niech się stanie”. Słowo Wszechmogącego u początku świata. Bóg nie przestał mówić, a Jego słowo ma tę samą moc. Wiedział o tym Prorok: „słowo, które pochodzi z ust moich, nie wraca do mnie bezowocne – jak ulewa i śnieg…”.Jak deszcz zamienia pustynię w urodzajną ziemię, podobnie słowo Boga – ludzi… Najwspanialej przemówił, gdy Jego Słowo stało się Ciałem – człowiek adresatem. Jezusowe; „ucisz się”, „przejrzyj”,

Czytaj dalej

„Raduj się Jeruzalem… Król twój idzie do ciebie”.Z taką wizytą wiążą się wielkie nadzieje – ktoś ważny o mnie pamięta! A jeśli jeszcze jest „sprawiedliwy i zwycięski, i pokorny”, radość i nadzieja nie mają końca. Tyle przecież spraw niezałatwionych, krzywd niewyrównanych, pragnień niespełnionych… Niech więc On „zniszczy rydwany, łuk wojenny strzaska, pokój obwieści”… Myślimy przy tym: pokój dla nas – zniszczenie dla wrogów!  Św. Paweł przypomina:

Czytaj dalej

„My wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest” – czy pamiętamy, że jest on symbolem śmierci i narodzin? – w takiej właśnie kolejności, odwróconej, czy raczej uzupełnionej przez Pana Jezusa – o dar Ojca Niebieskiego, nowe życie: „umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga”. Kłopotliwy to dar; idzie w parze z krzyżem;  „kto nie bierze swego krzyża… nie jest mnie godzien”, często niezrozumiały; „kto chce znaleźć swe życie, straci je, a kto

Czytaj dalej

„Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mego upadku”. Jeremiasz – „Ukrzyżowany” Starego Testamentu, symbol człowieczego bólu. Jego przyczyna: Bóg – dokładniej: wierność Bogu, którą naraził się Rodakom i która rozpięła go, jak na krzyżu miłości, między Bogiem a Ojczyzną. Zdecydowanie postawił na Boga. Tragedia w tym, że nie mógł uratować Rodaków, którzy wpierw zdradzili Boga, a potem jego uznali za zdrajcę Ojczyzny i czyhali na jego życie. Jeremiasz nadal kochał

Czytaj dalej

„Dwunastu wysłał Jezus (…) Idźcie do owiec, które poginęły”. Pan Jezus wybrał uczniów prosto z tłumu, takich zwyczajnych, z wadami, słabościami, w dodatku bez wykształcenia, stanowiska, znaczenia u ludzi. Porównajmy choćby z kampanią wyborczą; partie to ludzie od wygrywania wyborów, co m.in. oznacza ukrywanie własnych błędów, a wyolbrzymianie potknięć przeciwników, zastępowanie swoich działaczy, którzy się skompromitowali, bardziej godnymi, których „kupuje się” obietnicami, czy zmusza szantażem. Tak robią ludzie-specjaliści!   Pan Jezus

Czytaj dalej

Co najważniejsze w życiu? Prorok odpowiada: „Dołóżmy starań, aby poznać Pana”. A oto argument: „Jego przyjście jest pewne jak świt poranka”. Kto wierzy, nie może w życiu codziennym udawać, że go Bóg nie interesuje, że ma ważniejsze, pilniejsze zadania – On jest najważniejszy! Niewierzący – nawet, gdy się niechętnie do niewiary przyznają – uśmiechną się w tym miejscu; a nie mówiliśmy – wiara przeszkadza w interesach! Ta postawa może i na nas mieć wpływ. Dlaczego

Czytaj dalej

Tajemnica – ukryta i strzeżona prawda o sobie i najbliższych. Każdy ma do niej prawo. Jest dziwną własnością; nie chcę, by mi ją ktoś zabrał, nie chcę też mieć jej tylko dla siebie – chętnie przekażę komuś, kto „zasłużył” na zaufanie. Wtedy rośnie przyjaźń. Tajemnica Boga – nikt jej nie wydrze, ale i On chce nią obdarzać tych, którym „zaufał” – by rosła przyjaźń. Wiedział, że nas przerasta, że nigdy jej nie zrozumiemy; przekazał jako fakt

Czytaj dalej

„Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia.. przyszedł Jezus… tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego!”.Świat jeszcze raz zawirował i nagle znów wszystko stało się jasne; Jezus żyje, zwyciężył i mówi do nich: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”.Daje im swoją moc: „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone…”. To Nowe Przymierze  – „tak Bóg umiłował świat” – a oni są jego sługami. Ten dom, to miasto, ten

Czytaj dalej