Niedziela

„Czas się wypełnił…” Pan wieczności jest też Panem czasu, „umie” planować epoki i każdą chwilę, dzieło stworzenia i każdego człowieka. Nie jesteśmy zagubieni w oceanie czasu, ale prowadzeni ręką Ojca, dobrze znaną Mu ścieżką, gdzie „bliskie jest królestwo Boże”. Tylko uwaga; wieczność jest Jego, nie nasza, dla nas „czas jest krótki”. Chrześcijanie żyjąc na świecie, powinni „mijać” wiele spraw; „jakby z niego nie korzystali”,bo są „powołani” do wielkiego

Czytaj dalej

„Pan zawołał Samuela”. To wołanie poprzez Ewangelię, listy Apostolskie, historię Kościoła, dochodzi aż do nas. Bóg woła człowieka, by mu powierzyć swoją wolę. A Jego wolą jest nasze uświęcenie, czyt.: uszczęśliwienie.  Samuel odpowiedział: „oto jestem” i „pobiegł”. Ofiarowany przez rodziców „na służbę Panu”, wychowany przy świątyni, był zdolny w bardzo młodym wieku przyjąć Boże powołanie: „Mów, bo sługa Twój słucha”. Dlatego „Samuel dorastał, a Pan był z nim.

Czytaj dalej

„Oto mój Sługa… w którym mam upodobanie… Duch mój na Nim spoczął”. Bóg Go ukazuje narodowi wybranemu; przyjdzie na pewno i „przyniesie narodom prawo”. W odróżnieniu od ziemskich władców: „nie będzie podnosił głosu… nie złamie trzciny nadłamanej, nie zgasi knotka o nikłym płomyku”. Przyjdzie nie po to, by pokonał kogokolwiek, ale by „otworzył oczy niewidomym… z zamknięcia wypuścił jeńców”. I stanie się „przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów”.  Jezus, zapowiadany Zbawiciel, świadomy ogromu dzieła, przez 30

Czytaj dalej

Gdzie jest „centrum świata”, jego najważniejsze miejsce? raj Eden, Rzym, współczesna stolica mocarstwa…? Tam, gdzie Bóg-Człowiek zbawił świat – Jerozolima. O tym mówi Prorok: „Powstań, świeć, Jeruzalem… chwała Pana rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię… a ponad tobą jaśnieje Pan”. Jest to światłość, nie tylko „do użytku własnego” Izraela; „pójdą narody do twojego światła”. Pierwsza realizacja proroctwa jest skromna: „Mędrcy ze Wschodu przybyli

Czytaj dalej

„Wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie”. Jaki wielki władca, jakie potężne państwo! Nawet „udał się Józef… z rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją”, dla której właśnie tam „nadszedł czas rozwiązania”. Bo to był szczególny czas Boży, „pełnia czasu”. Bóg na ludzkich dziejach pisze własną historię; zbawia człowieka. Wchodzi w ten świat zdecydowanie – „Słowo stało się

Czytaj dalej

„Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką”. Ciemności to w języku biblijnym życie w grzechu, światłość to objawiający się Bóg. Czy żyjąc w grzechach można ujrzeć Boga? – nie i dlatego Bóg stał się człowiekiem, byśmy patrząc jak ludzie, zobaczyli to, co Boże. Trzeba wiary, aby wejść w tę światłość; „Dziecię nam się narodziło… nazwano Go imieniem Bóg mocny”.  Uwierzyć, że mimo wszystkich zdrad ludu, Bóg dotrzyma słowa; czekać

Czytaj dalej

„Twoje królestwo będzie trwać na wieki”. Tak Bóg „odpłaca” za wierność swemu słudze, Dawidowi. Miał on swoje grzechy, ale okupił je pokutą, pokorą, zawierzeniem Bożemu Miłosierdziu i ufnością w spełnienie obietnicy. Tę ufność przelał w swój ród i naród, by płynęła jak rzeka przez pustynię świata… Po wiekach w nurcie tej samej nadziei stanęła Dziewica, „a Dziewicy było na imię Maryja”. Jej oczekiwanie dopełniło ofiary ludzkich tęsknot. Bóg powiedział: „teraz!” i „posłał anioła

Czytaj dalej

„Pan mnie posłał, by głosić dobrą nowinę”.  Prorok mówił wszystko, co Bóg kazał, ale bardzo się cieszył, gdy mógł głosić dobrą nowinę. Ta była najlepsza – „Duch Pański nade mną (…) Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość”.  Czekały pokolenia na Tego, który miał być posłany, znosiły niewolę, prześladowania, krzywdy i nieszczęścia ufając Bożej obietnicy. Aż rozległ się „głos wołającego na pustyni: ja chrzczę wodą. Pośród was stoi

Czytaj dalej

„Pocieszcie mój lud (…) nieprawość jego odpokutowana (…) przygotujcie drogę dla Pana”. Pociecha – każdemu potrzebna. Bóg umie pocieszyć: niewolnika – wolnością, grzesznika – odpuszczeniem grzechów, stęsknionego – nadejściem Umiłowanego. Wszystkie pociechy zawarte są w nowinie: „Oto wasz Bóg … przychodzi z mocą”.  Gdyby On nie chciał przyjść?! Gdyby nikt na Niego nie czekał?! – zamarłoby życie na ziemi. Na szczęście Boże ziarno w człowieku jest niezniszczalne, a Boże

Czytaj dalej