Niedziela

„…wszystko marność” – cytat często używany i nadużywany, jest fragmentem dowodu, że życie człowieka bez wiary w „uzupełnienie” przez Boga, jest pozbawione sensu. Bo cóż powiedzieć o takim, „który w swej pracy odznaczał się mądrością, wiedzą i dzielnością, a udział swój musi oddać człowiekowi, który nie włożył w nią trudu”? Tym bardziej „bezsensowne” jest życie człowieka, któremu nie udało się zebrać takiego „udziału”; „wszystkie dni jego są cierpieniem”.  Problem jest odwieczny;

Czytaj dalej

     „Bóg rzekł do Abrahama: skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega…”. Bóg przyjęty przez Abrahama po przyjacielsku, i jego traktuje jak przyjaciela; dzieli się swoim „zmartwieniem”, odkrywa plany. Abraham wykorzystuje sytuację i wstawia się za skazanymi miastami – kolejny znak przyjęcia roli ojca narodów. Wspaniała jest Jego modlitwa wstawiennicza; „czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi?… czy nie przebaczysz dla owych pięćdziesięciu (w końcu:

Czytaj dalej

„Pan ukazał się Abrahamowi pod dębami Mamre…”. Był Stary Testament, Bóg szedł ku człowiekowi przez wybranego na ojca nowej ludzkości; „Abraham dostrzegł trzy ludzkie postacie naprzeciw siebie”. Bardzo uprzejmie, gościnnie, wylewnie przywitał, zaprosił i ugościł… czy rozpoznał? czy spodziewał się? Gość zostawił obietnicę: „za rok wrócę do ciebie, twoja zaś żona będzie miała wtedy syna”. To był Jego podpis. Pamięć tego spotkania trwała znacznie

Czytaj dalej

Co z niego wyrośnie? – zastanawiają się rodzice i wychowawcy. Kim on właściwie jest? – pytają znajomi, przyjaciele. Czy można na człowieku „budować”, skoro taki zmienny, niepewny…  Tylko Bóg może powiedzieć: „Ty jesteś Opoka, i na tej opoce zbuduję…”. Piotr to nie znalezisko, drogocenny kamień. To materiał do obróbki dla Mistrza nad mistrzami.  W 1. czytaniu Piotr już dojrzał do ofiary z życia; „skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma żołnierzami”.A miała to być ostatnia

Czytaj dalej

„Pójdź za mną”. Powołanie – tajemnica ukryta w Bożym i ludzkim sercu; dlaczego ten, dlaczego wtedy, w taki sposób? Dlaczego jeden odpowiedział „pójdę za Tobą”, drugi chciał „najpierw pogrzebać ojca”, inny „odszedł smutny”? Mimo wszystkich niejasności głos Pana jest wyraźny i domaga się wyraźnej odpowiedzi. Pan Jezus radzi: „zostaw… idź i głoś”, bo „ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa

Czytaj dalej

 „Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim”. Dziwny jest człowiek; „przebija”, a potem „boleje”; żałuje, ale najpierw skrzywdzi…O ileż „dziwniejszy” jest Bóg, który dla pozyskania człowieka pozwala się przebić! W cierpieniu jest tajemnica, dokładniej; tajemnicza moc i wartość. Bóg ją zna – jak przekonać ludzi? Przygotowaniem był Stary Testament, a szczytem – przyjście na ziemię Syna Bożego. On przekazał przyjaciołom w zaufaniu: „Syn Człowieczy musi wiele

Czytaj dalej

Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa Trudno mówić o wdzięczności jako zapłacie – czym zapłacić za śmierć na krzyżu? raczej o radosnej pamięci, że „do końca nas umiłował”. A z pamięcią u nas różnie, więc przynajmniej w to święto staniemy przy Nim, a potem z Nim pójdziemy naszymi codziennymi drogami…  Kościół skwapliwie podchwycił tę myśl i poddał treść: Ostatnia Wieczerza – przy 1. ołtarzu. Czyż można inaczej zacząć tę uroczystość? To było wtedy, gdy powiedział

Czytaj dalej

„To mówi Mądrość Boża: Pan mnie stworzył przed swymi czynami”. Od zawsze, Mądrość Boża istnieje i działa. Działała też w stworzeniu świata, szczególną „znajdując radość przy synach ludzkich”.To zapowiedź wybrania i umiłowania ludzi, a także – „nadziei” Pana Boga, że „nie przyniosą wstydu”. W tych słowach jest też dyskretne objawienie Bożej Wspólnoty, Bożego działania we Wspólnocie. Umiłowanie, trwałe odniesienie Boga do człowieka, doprowadziło w końcu do pełni

Czytaj dalej